Blog

Laat je män achter in de ballenbak

  |   Geen categorie   |   1 Comment

Het is vandaag slecht weer. De drie kids hebben een weekje vakantie. Het is 11 uur geweest. Tot nu toe vermaken ze zich nog prima. Op de kamer van de middelste heb ik een “tent” gebouwd met een dekbedhoes, waar jongste en middelste zoon zich in eerste instantie een uur vermaken. Heerlijk, dit harmonieuze gezinsgevoel! Het brengt herinneringen terug aan mijn eigen jeugd toen ik tenten mocht maken met mijn broer en zusje van de oranje wollen dekens.

Oudste zoon (11) vermaakt zich in eerste instantie met een Donald Duck. Hij heeft een abonnement gekregen van oma en sindsdien liggen die dingen door het hele huis verspreid.

 

Mmmm. En dan slaat de verveling toe. Ik hoor jongste Hutspot-telg (3) af en toe in  huilen uitbarsten “daaaaaaaatwiiiiiiiliknieeeeeee”. Oudste gaat zich vervelen en mag dan uiteindelijk even Minecraften. Een vreselijk computerspel, vind ik als vrouw zijnde. Op zich educatief, je kunt met “blokken” een eigen wereld bouwen. Je kunt een huis bouwen, bomen neerzetten, zelfs een achtbaan bouwen en kippen en schapen houden. Als ik het goed heb begrepen. Zoonlief heeft met klasgenoten zelfs een server waar ze op kunnen inloggen, zodat ze met elkaar kunnen spelen in elkaars werelden. Hij kijkt ook graag youtube-filmpjes van een stel tieners die samen dit spel spelen en in elkaars wereld zitten. Ik hoor dan de hele tijd “Dude, wat is dat???” en dingen als “Wooooow wat is dat voor gebouw, laten we naar binnen gaan Dude!”

Goed, ik vond het op zich een onschuldig spel en in het weekend mag hij dit doen. Verder niet. Totdat hij me liet zien dat hij kippen dood kon maken met zijn zwaard. Alles is heel blokkerig en recht en hierdoor komt het niet gewelddadig over. Maar toch. Ik was hierdoor wel een klein beetje ontdaan. Mijn zoon, de dierenvriend die het leuk vindt zijn eigen kippen te doden in Minecraft: “Waaaaaat, ik heb er toch veel te veel, kijk maar ze lopen overal.” Terwijl hij normaal erg gevoelig is en een paar jaar geleden nog moest huilen wanneer een gevonden lieveheersbeestje weer wegvloog.

 

Maar goed, niet te lang achter die computer en iets gaan doen. Waarschijnlijk zit er niets anders op…. Ik heb er een enorme hekel aan, maar ik zal er dan toch aan moeten geloven….. Het regent al de hele dag pijpenstelen….. Ik zal moeten vertrekken naar een ballenbak. Vreselijk, ik heb er een ongelofelijke hekel aan. Kom je die ruimte binnen waar het stinkt naar de frietlucht, het is er benauwd, en ik vind alles “vies’. Er rennen kinderen rond, in hun hemd inmiddels, maar toch nog zwetend. Wil je dat je kind (water)wratten oploopt dan moet je hier zijn, denk ik altijd maar.  Nu heb ik op zich vrij rustige jongens. Maar er rennen ook wat van die “mannetjes” rond…. De ouders die er bij zijn weten dit vaak wel, maar negeren het gedrag van hun kind. Dat is nu juist de instandhouding van het probleem naar mijn idee, maar goed. Ik las laatst op internet dat we mensen beter in hartjes kunnen stoppen dan in hokjes en daar sta ik op zich achter, dus niet meer over nadenken. Ze zijn allemaal lief…. Op de één of andere manier vind ik ballenbakken vaak wel meer iets voor jongens. Meiden houden niet altijd van dat wilde gedoe en zie ik meer lieflijk bij elkaar op een theeparty of make-up party zitten. Of samen bling-bling vogelhuisjes knutselen.

 

‘Virtuele kippen hakken of rondrennen tussen de waterwratten, frietlucht en schimmels, wat kies je dan? Lijkt me duidelijk’. 

 

Maar goed, ik heb drie jongens dus je moet wat. Virtuele kippen hakken of rondrennen tussen de waterwratten, frietlucht en schimmels, wat kies je dan? Lijkt me duidelijk. Gelukkig merk je wel, dat de nieuwere ballenbakken wat meer verbeteren en hierdoor vrouwvriendelijker worden. Naast friet en chips, kun je tegenwoordig vaak een goede cappuccino drinken of een lekker broodje zalm eten. Een vrouw wil ook wat. En aangezien het vaak de moeders zijn die toch met hun kroost daar naartoe gaan, een goede ontwikkeling.

 

Wist je dat er trouwens ook een ballenbak bestaat voor volwassen mannen? Ter ere van vaderdag heeft de Ikea in Sydney dit in 2011 geopend! Het heet Mänland. Ze kunnen er gamen, tafelvoetbal spelen en onbeperkt hotdogs eten en weet ik wat nog meer. Kunnen de vrouwen shoppen en een broodje zalm eten in het restaurant. Wel dooreten, want de voorwaarde is wel dat je je man na een half uur weer ophaalt…. Mänland was een experiment. Ik denk dat laatstgenoemde voorwaarde de reden is van het feit dat er niet nog meer Mänlands zijn verrezen. Er bleven te veel mannen achter na sluitingstijd. Ikea is hiervoor nog altijd op zoek naar een goede öplössing.

1Comment
  • Jolanda Claassen | mei 27, 2014 at 21:43

    Laat ik nu twee meiden hebben en nimmer gevraagd zijn om bling bling-vogelhuisjes te fabrieken! Helaas zeg ik dan, niet omver gelopen worden door tikkertje spelende kinderen of bloedneuzen stelpen lijkt mij wel wat… daar heb ik zelfs glitter in mijn haar en wekenlang tussen mijn wimpers voor over! Bestaat er zoiets als een knutselmam-club terwijl ons kroost zich uitleeft?

Post A Comment