Kneiters van jetsers, overmatige oorsmeer en ander relatie-leed
Lief moppie,
Ik vind je heel erg lief, en ik zou niets anders willen dan jou in mijn leven te hebben. Toch moet me iets van het hart.
Het zit nu goed tussen ons, maar in het begin was dit absoluut niet het geval.
Ik had nogal wat probleempjes met jou. Ik twijfelde soms en wist niet of ik nog wel verder wilde met jou, ik vond het allemaal erg lastig.
Aandachtstrekker
Ten eerste vroeg je in het begin heel erg veel aandacht. Niet zomaar een beetje, maar enorm veel. Misschien ligt dit aan mij, ik doe nu eenmaal graag mijn eigen ding en heb ook regelmatig wat tijd voor mezelf nodig. Gelukkig lijkt dit nu beter te gaan. Ik vertrek gewoon naar boven en ga even in bad liggen bijvoorbeeld. Het schijnt ook iets typisch mannelijks te zijn, dat zal dan wel.
‘Ik omschrijf het even zo, want flatuleren is veel te genuaneerd voor de putlucht die jij in de kamer losliet’.
Kneiters van jetsers
Kijk, en niet iedereen is hetzelfde, maar waar ik echt wel moeite mee heb gehad, zijn de ‘kneiters van jetsers’ die jij, vooral in het begin, ongegeneerd liet vliegen. Ik omschrijf het even zo, want flatuleren is veel te genuaneerd voor de putlucht die jij in de kamer losliet.
Ik bedoel, ik ben heus wel wat gewend, maar deze stank was werkelijk niet te harden. Dat deed je altijd ‘s avonds als we op de bank hingen. Ik dacht dan; ‘ga dan even naar de gang’, maar dat deed je niet. Dit terwijl je het zelf ook niet te harden vond blijkbaar, want zodra de lucht jouw reukorgaan bereikte, verkaste je zelf vaak naar een andere stoel en liet mij in die lucht zitten!
De paté van de Jumbo
Toen bleek dat je er uiteindelijk niets aan kon doen, voelde ik me wel heel schuldig, dat weet je denk ik niet eens. Er bleek toch iets met je darmflora aan de hand te zijn. Je stoelgang was niet okee en je had wel eens een ongelukje -sorry hoor dat ik dit zomaar openbaar maak, maar er zijn er echt veel meer op de wereld met dit probleem, hier hoef je je niet voor te schamen-. Je reageerde niet goed op bepaalde producten. Op de paté van de Jumbo van het eigen merk reageerde je bijvoorbeeld helemáál niet goed. Gelukkig gaat het nu vele malen beter, een hele opluchting. Letterlijk en figuurlijk.
‘Ik doe dan maar een beetje lacherig en maak een grapje naar die andere dames. Ik ben hier wel echt klaar mee, nu’.
Te veel aandacht voor het andere geslacht
Dan het punt waar we echt aan moeten werken, en dat doen we nu ook, is iets wat ik heel gênant vind om zomaar toe te geven. Maar jij hebt erg veel oog voor het andere geslacht. Dat steek je niet onder stoelen of banken. Zelfs niet waar ik bij ben. Dat vind ik echt heel erg. Wandelen we buiten en loopt er wat interessants voorbij, dan loop je soms gewoon een stukje met hen mee, proberen indruk te maken en mij negerend.
Gisteren nog, toen we in de polder wandelden. Drie stuks kwamen er voorbij, alledrie van het vrouwelijke geslacht, en blijkbaar vond jij er eentje méér dan interessant. Je reageerde niet eens toen ik in eerste instantie meermaals je naam riep. Ik moest je gaan halen, hoe gênant is dat? Ik doe dan maar een beetje lacherig en maak een grapje naar die andere dames. Ik ben hier wel echt klaar mee, nu. En het beangstigende is nog wel dat je nu ook zo begint te reageren op hetzelfde geslacht. Wat moet ik hier mee? Ik ben best ruimdenkend hoor, maar ik ga door de grond als je zo doet en niet reageert op mijn aanwezigheid.
Maar gelukkig, zoals ik net al meldde, zijn we hiermee wel actief aan de slag gegaan, we zitten op ‘cursus’ en hopelijk leer je hier om er beter mee om te gaan, en ik ook.
‘Bij jou is de overmatige oorsmeer zó erg, ik ruik het soms gewoon’.
De intieme zone
En dan je lichamelijke verzorging, sorry dat ik dit nu ook nog oprakel. Ik bedoel, er bestaan artikelen om je oren mee schoon te maken hoor, echt waar. Nu weet ik dat dit niet altijd goed schijnt te zijn om te gebruiken, maar om eerlijk te zijn…. Bij jou is de overmatige oorsmeer zó erg, ik ruik het soms gewoon. Sorry dat ik dat zo botweg op papier zet.
Over je intieme zone heb ik niets te zeggen, die houd je uit jezelf en zonder te klagen gelukkig zelf uitermate goed schoon. Je bent er naar mijn gevoel soms juist een beetje te veel mee bezig, dat kan ook niet goed zijn, denk ik dan. Ook hierover hoor ik dat dit nu eenmaal mannen zijn, dus ik laat het maar zo.
Jij bent niet alleen schuldig
Nu wil ik niet alleen de schuld op jou schuiven hoor, want er zijn er twee in een relatie natuurlijk. Onze relatie heeft mij ook veel goeds gebracht. Een tijdje geleden was ik behoorlijk overspannen. Naar buiten, even eruit, is goed voor me. Jij voelt dit aan en ‘dwingt’ me naar buiten te gaan. Ondanks bovengenoemd probleem, doet dit mij toch altijd weer goed.
Tot slot de kinderen. Jij bent zó leuk met ze. Altijd blij ze te zien, en altijd met ze aan het stoeien na het eten. Zo leuk om te zien, dan smelt ik gewoon. Geweldig. Het gaat er af en toe wel wat hardhandig aan toe, vind ik dan. Dan zeg ik er ook wel wat van, dan luister je gelukkig ook wel. Toegegeven dat dit niet altijd aan jou ligt, maar soms aan de kinderen, die kunnen ook behoorlijk wild doen met je en jij laat veel toe.
Wat zit je nou de hele tijd naast me en me aan te kijken? Ik ben zeker te lang aan het typen?
Okee… Ik ga je al uitlaten. Je blijft wél aan de riem vandaag. Anders komen we Tara weer tegen en voor je het weet, ben je d’r weer aan het aanranden. “En STOP nou eens met dat gelik aan je pielemoos! Klaar! Af!”
Meer blogs lezen van Studio Hutspot? Kijk hier