Blog

De omgekeerde geboorte

  |   Geen categorie   |   No comment

Bijna iedereen weet wel iemand te noemen die omgekeerd geboren is. Ook jij. Nee? Je bent zelf geboren. En onherroepelijk, vroeg of laat, maak ook jij een omgekeerde geboorte mee. En leuk is dat nooit.

 

Het kan zijn, dat je nu denkt, waar gáát dit over? Gaat het over een stuitbevalling? Omgekeerd geboren??

Nee, het zit zo.

 

Onlangs verloren wij een dierbaar iemand. Het is nog best vers, we hebben het over zo’n 3 maanden geleden.

Het is moeilijk.

 

Ik zat recent in de auto en ik liet mijn gedachten gaan. Ken je dat? Net als onder de douche, of bij het uitlaten van de hond, dat je even alleen bent met je gedachten, en er –buiten je ontbijt- vanalles bij je naar boven komt borrelen? Toen dacht ik; sterven en rouw, dat is net als een geboorte en feest, maar dan omgekeerd.

 

Ik weet niet of je zelf kinderen hebt? Ik heb er drie.

Ik weet nog dat ik zwanger was. Je bent blij en doorgaans vol blijde afwachting van het bijzondere dat in je, of –als man- in je vrouw, groeit. Mensen leven mee, vragen hoe het met je gaat.

 

Wordt iemand in je omgeving ziek, en krijg je te horen dat er geen hoop meer is op genezing, dan is het andersom, in verdrietige angst verkeer je in die periode. Mensen leven met je mee, vragen hoe het gaat.

 

Ben je zwanger, nadert de uitgerekende datum, dan wil je eigenlijk niet meer wachten. Je bent zo benieuwd! Je kunt niet wachten, wil niet uitstellen. Je LEEFT toe naar dat moment.

 

Gaat het slechter met je geliefde, nadert de dag van afscheid, wil je juist liever nog wachten, uitstellen, koesteren. Je BEEFT toe naar dat moment.

 

Dan is het zover: je kindje wordt geboren. Hopelijk is het gezond. Je bent zo blij, zo blij, dat is met geen pen te beschrijven. Je leeft in een roes. Je bent dankbaar, dat dit jou is gegund.

 

Dan is het zover: je geliefde overlijdt. Je bent zo verdrietig, zó intens getroffen tot diep in je ziel, dat is met geen pen te beschrijven. Je leeft in een roes en denkt ‘waarom hij/zij’. Het is niet eerlijk. Waarom is ons niet langere tijd met hem/haar gegund?

 

De eerste weken leef je in een roes.

Je bent zó blij. Er komen mensen over de vloer met kraamcadeautjes, op straat feliciteren mensen je en kijken naar je mooie nieuwe kindje.

 

De eerste weken leef je in een roes.

Je bent zó verdrietig, maar er zijn veel dingen te doen, er komen mensen over de vloer, ze leven mee, vragen naar je. Op straat condoleren mensen je en geven je kracht.

 

De kraamperiode gaat voorbij. Je moet weer door in het dagelijkse ritme. Het wordt ‘gewoon’ dat je een nieuw gezinslid hebt. Hij/zij hoort er helemaal bij. Natuurlijk zijn er ook wel eens lastige momenten en vraag je je af; hoe moet ik dit nu weer voor elkaar boksen? Niemand die je nog feliciteert op straat. Maar dat is niet erg. Het is nu heel gewoon.

 

De weken gaan voorbij. Je moet weer proberen door te gaan in het dagelijkse ritme. Hij/zij is er nooit meer bij. Af en toe vraag je je af hoe je alles in hemelsnaam voor elkaar moet boksen. Niemand die je nog condoleert op straat, moed inpraat. En dat is heel erg. Het wordt nóóit meer gewoon.

 

De maanden, jaren gaan voorbij. Je bent nog altijd dankbaar voor je kindje, maar je bent je hier niet meer dagelijks bewust van. Op sommige momenten ineens, kun je weer intens blij en dankbaar zijn voor dit moois in jullie midden.

 

De maanden, jaren gaan voorbij. Je mist je dierbare overledene nog steeeds, maar je bent je er niet meer dagelijks bewust van. Op sommige momenten, ineens, vliegt het je aan en voel je je weer verdrietig; hij/zij is voor altijd uit jullie midden.

 

Na een geboorte of omgekeerde geboorte, wordt je leven nooit meer hetzelfde. Wees dankbaar, wees verdrietig. Omarm dit gevoel en besef dat je leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Geboorte en omgekeerde geboorte zijn ingrijpende gebeurtenissen in een mensenleven, met onomkeerbare gevoelens. Er is één ding hetzelfde wat deze gebeurtenissen betreft:

 

Ze blijven bij je, de rest van je leven, wanneer het je overkomt

 

Met het grote verschil, dat het ene je intense levenvreugde geeft, en er bij het andere een klein stukje van jou sterft.

 

Vier het leven van diegene die er nog is èn diegene die er was. En hoe bijzonder dat was, dat diegene er was.

Laat het gegeven dat de overledene ook ooit is geboren, en er dus intense blijdschap was, niet overschaduwen door verdriet.

Laat het nooit ‘gewoon’ worden. Want dat is het niet. Nooit geweest en dat zal het nooit worden.

Het is heel bijzonder. Een (omgekeerde) geboorte.

No Comments

Post A Comment